Αποτυπώματα Ιανουαρίου

Η φετινή χρονιά έφερε για μένα μια αίσθηση παράδοσης και χαλαρότητας σε ό,τι έρθει, χωρίς άγχος για νέους στόχους. 

Είναι ίσως η πρώτη φορά στη ζωή μου, ως ένας άνθρωπος που πάντα έχει ένα στόχο και ένα όραμα, που απλά άφησα τον Ιανουάριο να έρθει, έτσι όμως είμαι χωρίς να περιμένω κάτι να αλλάξει.

Παράδοση στην ροή λοιπόν το μεγαλύτερο αποτύπωμα που άφησε μέσα μου ο μήνας αυτός.

Κάθε νέα χρονια βάζουμε στόχους, συνήθως ακραίους, και ο Ιανουάριος βαραίνει με προσδοκίες για ένα αύριο που υπόσχεται μια καλύτερη καθημερινότητα. 

Ο Ιανουάριος ως ο πρώτος μήνας του έτους είναι σημαντικός. Κουβαλάει την ενέργεια του πρώτου, των νέων εγχειρημάτων και των σχεδίων για τη χρονιά που θα τον διαδεχθεί. 

Είναι ατελείωτος και κουραστικός. 

Ενθουσιώδης και βαρύς.

Άργος και γλυκός. 

Συχνά απογοητευτικός.

 Ήσυχος και γεμάτος παύσεις όπως ο χειμώνας. 

Εκεί λοιπόν στα μέσα του μήνα, και ενώ έχουν αρχίσει να βαραίνουν τους ώμους μας οι στόχοι, νιώθουμε την ανάγκη να εγκαταλείψουμε το βαρύ ενεργειακό φορτίο του μήνα αυτού. 

Είναι απελευθερωτικό να εγκαταλείπεις ένα σχέδιο που δε λειτούργησε! 

Μας εκπαιδευει στη ροή και την αποδοχή της αλλαγής.

 Έτσι και αλλιώς όλα τα πλάνα δικά μας είναι, εμείς τα χτίζουμε και εμείς τα γκρεμίζουμε. 

Αν αφεθούμε σε αυτό το γκρέμισμα – Αφήνομαι σημαίνει αποδέχομαι αυτό που είναι, το αφήνω να το αισθανθω και να κινηθεί μέσα μου – το αισθανόμαστε στο σώμα γιατί θυμάται ότι η ροή έχει μια διαφορετική αίσθηση χαλάρωσης. 

Αν λοιπόν, σχέδια και στόχοι κατέρρευσαν, γνώριζε ότι είναι μέρος της ροής της ζωής.

 Όταν πραγματικά αφήνεσαι χαλαρός/η, όταν πραγματικά αφήνεσαι να βαρεθείς, η δημιουργικότητα μας ξυπνάει. Ξυπνάει η όρεξη να συνεχίσουμε μια συνήθεια που ξεκινήσαμε αρχή του χρόνου και έτσι χτίζονται μικρές δόσεις απόλαυσης στο σύστημα μας.

Η απόλαυση χτίζει την αίσθηση της αξίας μέσα μας και ξαφνικά ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα αποκτά άλλη οπτική.

 Όταν αισθάνεσαι μια πηγαία εσωτερική αξία, νιώθεις την αφθονία ως ενέργεια και ποιότητα σε όλους τους τομείς. 

Κάπως έτσι μπαίνουμε σιγά σιγά στην πρόθεση της χρονιάς στη σχολή, που είναι η Αφθονία, και για μένα, για να την αισθανθώ χρειάζεται να αφεθώ στην ύπαρξή μου έτσι όπως είναι τώρα.

Και εδώ υπάρχει μια συναισθηματική παγίδα – αυτής της παραίτησης. 

Η εύρεση της σωστής δόσης προσπάθειας και εργασίας είναι αυτό που θα υποστηρίξει την ενέργεια της Αφθονίας!

Η πρόθεση της Χρονιάς – Βιώνοντας την Αθφονία

Τα τελευταία 12 χρόνια που διδάσκω έρχεται στην επιφάνεια και με συνοδεύει πάντα μια πρόθεση για τη νέα χρονιά, όπως έχουμε και σε κάθε μάθημα της Forrest Yoga. Είναι πάντα συνυφασμένη με τη φάση της ζωής που διανύω εγώ, με την πορεία μου και την εξέλιξη μου στην πρακτική και στη ζωή μου. 

Η πρόθεση έχει νόημα γιατί κάνει πιο απτές και γειωμένες τις βαθύτερες ανησυχίες μας, τις επιθυμίες μας και τις ανάγκες μας. 

Φέρνει στην επιφάνεια τι έχει ανάγκη να δουλέψει και να εξελίξει ο αυθεντικό μας εαυτός, όταν συνδέεται πέρα από τα άγχη, τις εντάσεις και τις αγωνίες της καθημερινότητας. 

Αφθονία είναι λοιπόν το θέμα της φετινής χρονιάς. 

Αφθονία είναι να αναγνωρίζω τις επιτυχίες μου – αν τις ξεχνώ να τις καταγράφω.

Αφθονία είναι η ευγνωμοσύνη, να έχω επίγνωση των δώρων που έχω στη ζωή μου – ίσως μια καλή υγεία, τρεις φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά και μια δραστηριότητα που με γεμίζει.

Αφθονία είναι το συναίσθημα ότι “είμαι αρκετός/η, έχω όλα όσα χρειάζομαι”.

Πως αντανακλάται η ενέργεια και το συναίσθημα της ΑΦΘΟΝΙΑΣ στην πρακτική της γιόγκα;

• Χτίζοντας το συναίσθημα του “Ειμαι αρκετή, ος”. Μαλακώνοντας το διάφραγμα και ανοίγοντας τα πλευρά σαν ακορντεόν – υπάρχει πολύ περισσότερος χώρος για την αναπνοή μας από όσο νομίζουμε ότι έχουμε. Έχουμε αρκετή αναπνοή για να συνδεθούμε με τη ζωτικότητα μας. 
• Δυναμώνοντας το ηλιακό πλέγμα, το 3^ο ενεργειακό κέντρο που είναι η περιοχή όλων των εσωτερικών μας οργάνων (στομάχι, διάφραγμα, σπλήνα, χολή, συκώτι, πάγκρεας, επινεφρίδια). Σε αυτό το μέρος του σώματος μας μαθαίνουμε και συνειδητοποιούμε την ευθύνη της ζωής μας, το ότι μπορούμε και ότι ο εαυτός μας ξέρει καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο τι είναι καλό για εμάς. Εδώ μαθαίνουμε ότι η δύναμη μας πρέπει να χρησιμοποιείται για καλό. Εδώ δυναμώνουμε το εγώ, ώστε να έχουμε αίσθηση του εαυτού μας.

• Θα εστιάζουμε πολύ συχνά στο πίσω μέρος των ποδιών για να μαλακώσουν οι πεποιθήσεις και να απελευθερωθεί η σκληρότητα στις απόψεις και ιδέες που έχουμε για τη ζωή ώστε να ανοίξει η προοπτική μας.

• Η καρδιά, κόμβος για να αισθανθούμε την αξία μας και εσωτερική αφθονία, χρειάζεται να είναι μαλακή και ανοιχτή. Αυτό γίνεται μόνο όταν ταπεινωθει και μάθει πως είναι να αγαπάει τον εαυτό και τον άλλο και όταν μάθει να ευγνωμονεί. 

Κάπως έτσι θα κυλήσει το 2024 στο ιερό και ζεστό χώρο του Nama Yoga, γεμάτο με εκδηλώσεις, retreats και εκπαιδευτικά προγράμματα με στόχο να προάγουν και να ενδυναμώσουν την κοινότητα και την ομάδα, να αισθανθούμε συνδεδεμένοι με τον αυθεντικό μας εαυτό και τον άλλο άνθρωπο, να αγαπήσουμε το δικό μας εαυτό και τον άλλο άνθρωπο.

Με πολλή αγάπη, άπειρη έμπνευση και πάθος για τη ζωή,

Βικτωρία